Verslag van Jeroen Engelen, verkenner - 29 augustus 2018

Op een warme zondag maakten de verkenners en de JIN zich klaar om de tocht naar het grote kamp in Bourseigne-Neuve te maken. Hoewel de verkenners een aantal problemen ondervonden, vonden we op de eerste dag toch nog tijd om de finale van het WK-voetbal te zien in Dinant. Na deze korte pauze en een lekkere maaltijd vertrokken we de JIN die net aankwam uitwuivend naar hun overnachtingsplaats in Durbuy. 
Hier mochten in het lokale parochiehuis slapen van de pastoor van Durbuy. De volgende dag gingen we wel uitgerust terug op weg waar we enkele kilometers voor de kampweide de JIN tegenkwamen die tot ’s avonds laat hadden doorgefietst om hun achterstand op ons goed te maken. Maar tevergeefs kwamen ze toch nog steeds later dan de verkenners aan op de kampweide. Hier aangekomen begon het vermoeiendste deel van het kamp, het opzetten van de tenten, mast en de shelters, en het opbouwen van de vuren, oven en de kampconstructie. En nadat dit voltooid was, kregen de leden een verrassing: We gingen op overlevingsnacht. Ikzelf zat met Louis in het groepje en we hadden een uitstekende plaats gekregen om onze nacht door te brengen. Hoewel we één van onze lucifers verloren waren, kregen we toch nog ons vuur aan en konden onze maaltijd van vis en gestoomde aardappelen probleemloos klaarmaken. Nadat deze nacht gedaan was en iedereen elkaar hun belevenissen had verteld, kregen we een dagje rust om ons voor te bereiden op de belangrijkste gebeurtenis van het kamp: De driedaagse. We moesten een vermoeiende tocht door de heuvels van Wallonië en Frankrijk voltooien. Jammer genoeg verliep deze tocht niet zonder problemen, zo zijn er welgeteld drie banden platgereden en waren sommige bergen te stijl om volledig op de fiets te kunnen doen. Maar zelfs met deze kleine tegenslagen gaven we ons niet gewonnen. Zo kwamen we na de eerste dag fietsen terecht bij een meer waar we de nacht onder de blote sterrenhemel zouden doorbrengen. Na een lekkere maaltijd van pasta met pesto maakten we ons klaar voor de volgende dag. Deze verliep alhoewel het ‘s middags regende zeer goed. En zo konden we onderweg de abdij en een museum van het trappistenbier Chimay bezichtigen. Hier zagen we de geschiedenis van hoe een simpele abdij van monniken tot één van de meest populaire bieren van België uitgroeide. Na deze korte pauze van het fietsen vertrokken we terug naar de kampplaats. We sliepen in een boshut die door de leiding was geregeld. Nadat we de volgende dag abrupt wakker werden gemaakt door de boswachter vertrokken we om de laatste kilometers terug naar Bourseigne-Neuve te rijden. Toen kwam de bezoekdag waarop we alles wat we hadden gemaakt, konden laten zien aan de ouders en familie, en zelf ook een dag uitrusten van de vermoeiende driedaagse. Hierna volgde de standaard activiteiten zoals het groepsspel en het 24-uren spel van de JIN. Na deze activiteiten was het tijd voor het grote kampvuur waarop iedereen kon genieten van de laatste dag kamp en samen zich de longen uit het lijf te zingen. De laatste dag kregen we ook te horen dat door de extreme warmte de verkenners en de JIN dit jaar niet naar huis mochten fietsen. En zo kwamen we na het inladen van de camion en de lange treinreis terug aan op het college. Dus het was een leuk kamp!