Verslag van Joris Gruyters, leider verkenners - 17 maart 2018

Wie binnen enkele jaren nog eens terugdenkt aan deze activiteit, zal zich wellicht één ding meteen herinneren: de verschrikkelijke koude. De kranten kopten “koudste 17 maart in 100 jaar”. Kennelijk was dit geen berichtgeving die de verkenners angst inboezemde, gezien het heuse aantal dat met de fiets tot de kinderboerderij afzakte. Omdat ze de krant niet gelezen hadden, dan wel uit scouteske integriteit, dat laten we in het midden. In ieder geval kwamen we met een doel: onze eerste gemengde vergadering van het jaar. Een erudiet heerschap, zoals de Eerste Eenheid zichzelf karakteriseert, dient zich soms te verrijken met vrouwelijk gezelschap. De dames van De Vrede waren slechts met vijf leden, maar dit hield ons niet tegen een leuke eerste kennismaking te organiseren. De verkenners begonnen met een soort “speed-date”, waarbij ze in twee minuten tijd telkens zo veel mogelijk moesten te weten komen van een gids. Hierna schoven ze verder door, tot alle gidsen de revue waren gepasseerd. We begonnen met enkele leuke spelen op het grote en ijskoude grasplein van de kinderboerderij. Omdat we niet enkel persistence prediken, maar het ook plezant moet blijven, ging het tweede deel van het spel binnen door in de lokalen van de gidsen. Hier speelden we time’s up, een alombekend en zenuwslopend spel waar menig voorhoofd parelt van het zweet. We speelden nog enkele spelletjes, om te besluiten met het eindspel dat buiten doorging. Kortom: een fijne kennismaking met de immer gastvrije gidsen van De Vrede. Na het opruimen van onze rommel, was het weer tijd om huiswaarts te keren en ons klaar te maken voor de heerlijke spaghettiavond. Waar de krant “koudste 17 maart in 100 jaar” kopte, zal men in geen enkel verkennerdagboek “Aujourd’hui, il ne s’est rien passé” terugvinden! Ook niet in het Nederlands. 

Stevige linker,

Joris Gruyters